Ben vertrokken met een bang hart, maar was voor niks nodig. Ik heb de grenzen bewaard, en toch genoten. De buitenlucht deed me echt goed, gaf me toch net dat beetje extra energie die ik nodig had (samen met een dafalgan op tijd en stond). De eerste dag hebben we ons geïnstalleerd in ons huisje en genoten van de rust. De volgende twee dagen stond in het teken van de kids, een dagje in een dierenpark, en een dagje Plopsa Coo. Alles weliswaar in beperkte mate, met af en toe rust voor de mama. Soms eens even in de auto terwijl manlief de boys op sleeptouw nam, ofwel met voldoende bankjes om op uit te rusten.
Het nichtje nam natuurlijk veel van de huishoudelijke taken op zich, dus veel hoefde ik niet te doen. Ik kon me concentreren op de leuke dingen, en op de boys. Het deed raar om me eens 'niet ziek' te voelen, om eens gewone dingen te doen. Met mijn muts op kreeg ik ook geen rare of meelijwekkende blikken, dus dat was mooi meegenomen. Ik was het zelf zo 'vergeten' dat ik een telefoongesprek met de dokter vergat te doen. Ach wat.
De laatste avond keken we ons ogen uit in het stadje Durbuy. Dat was ter gelegenheid van Halloween omgetoverd in een griezelparadijs. De kleine straatjes waren prachtig versierd en liepen vol acteurs in allerlei rare outfits. Dat grote en kleine M een beetje schrik hadden...tja. Baby M daarentegen lachte vrolijk naar iedereen die hij tegenkwam.
Hopelijk moet ik dit weekje achteraf niet bekopen, maar dan heb ik het toch maar gehad hé. :-
![]() |
| De struisvogel in het dierenpark... |
![]() |
| De boys.. |
![]() |
| The three M's |










Het zag er tof uit!
BeantwoordenVerwijderenBen blij dat je genoten hebt, je had het meer dan verdiend!
Nu zal het opnieuw rustiger worden als de kindjes en Stijn terug naar school gaan.
Geniet ook daarvan!