vrijdag 17 mei 2013

Opluchting

Het baaldagje is een baalweekje geworden.

Het klopje was er...na weken positief zijn kwam er nu een kaboutertje met een grote hamer en die deelde een paar tikken uit. Hél. Ook al wil je dan niet breken of buigen, je kan gewoon niet anders. Die vermoeidheid komt over jou, en je hebt geen zin in niks. Niet om op te staan, niet om te koken, niet om tegen iemand te babbelen. Gelukkig zijn er hier dan nog twee kleine mannetjes waarvoor je moet eten maken, en moet opstaan..en dat helpt je dan weer vooruit.

Vandaag ben ik op bezoek gegaan naar school. Zag er heel erg tegenop, maar wou het persé doen. Eens aangekomen voelde ik onmiddellijk de energie van de kinderen (én collega's) en ik kreeg onmiddellijk nieuwe moed. Het is echt fijn om zo opgevangen en gesteund te worden.

Jeezes, wat zou ik er alles voor geven om weer in dat klasje te staan. Gewoon verder te gaan met waar ik gestopt ben. Soit. Ze vertelden honderduit over hun communie, de lessen sexuele opvoeding (giechel, giechel,..), en het schoolfeest. Daarna kreeg ik een zelfgemaakt en gemonteerd filmpje te zien die ze speciaal voor mij gemaakt hadden. Ongelooflijk hoe prachtig. Ze kwamen per twee in de babbelbox, met daartussen de tunes van man bijt hond. Ze vertelden elk om beurt hoe ze me misten, en de laatste nieuwtjes van de klas. Op het einde hebben ze dan een les nagespeeld (met mijn stopwoordjes) waar ze plots de harlem shake doen. Echt zot wijs (om het in hun woorden te zeggen). Een dikke dankjewel aan mijn collega Tine!!

Deze middag met manlief een dagschoteltje gaan eten. Het mottige combineren met iets leuks hé. Hij zou het wel kunnen gewoon worden dat ik zo vaak thuis ben, zegt hij. No way. :-)

Uiteindelijk het nieuws gekregen van Gent dat de tumor gelocaliseerd is. Dit betekent dat de prof er dus naast gesneden heeft. Kan je dat geloven? Maandag, op pinkstermaandag nog wel, mag ik op consultatie om de laatste dingen af te spreken voor de operatie dinsdag. Je ziet, als ze een gezond stuk uit uw lichaam snijden, je twee weken voor niets hebt afgezien, mag je plots op een feestdag naar de dokter. Hoe chique is dat?!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten