Zie er wel enorm tegenop. Het lijkt even alsof ik weer aan de voet van de berg sta. Het is sinds een paar dagen dat mijn humeur met momenten weer onder het vriespunt zakt. Je bent dan zo helemaal in vakantiestemming, en dan plots komt die mottige dag er alwéer aan. 't Is goed dat het zo snel gaat,maar aan de andere kant... Het UZ binnenrijden, weer op die triestige afdeling, weer prikken en wachten...Ach, 't steekt tegen.
Nochtans waren het weer fijne dagen. Maandag kwam dat kleine mannetje terug van op reis. Ik hou het met hem (11 maand) een weddenschap voor wie het eerste haar op zijn hoofd krijgt. Nu staan er toch wel al een paar sprieten op zijn bolletje zeker??! Gisteren hebben we dan uitgebreid ontbeten. Op het communiefeest van Mauro kregen we een bon voor een ontbijtmand. Die lag nog te wachten in de kast, en het leek ons op zo'n zonnige dag een ideaal moment. Hmm, lekker.
's Avonds staken we onze voeten alweer onder tafel en babbelden we bij met de buren die terugkwamen van reis. Dus veel klagen heb ik niet, integendeel.
Na ons bezoek aan het ziekenhuis, zijn manlief en ik een hapje gaan eten in Gent city. Deed deugd om eens zonder de kids wat bij te babbelen. We hadden een terraske aan het water gevonden, waar het zalig zitten was. Daarna nog even door de winkelstraat gekuierd, een hoedje gekocht, en dan terug huiswaarts. Is raar dat enkele uren wandelen al meer dan voldoende is...dan zit ik al met een platte batterij. Neem daar dat warme weer nog bij, en dan heb je het helemaal gehad.
Dat we maar rap een week verder zijn...de tijd kan in deze periode niet snel genoeg gaan. Zo maf, anders wou ik dat vakantiedagen eeuwig duurden...
Wat ik ook nog eens wou zeggen aan mijn trouwe bloglezers...ik schrijf heel vaak eens neer wat vrienden of familieleden doen....ik voel dan dat velen denken dat ze te weinig doen, dat ze meer willen helpen. Voel jullie nooit schuldig lieve schatten...echt waar! Ik ben al zo blij met de steun, de berichten, de mailtjes. Doe zo verder, zonder jullie allen zou het mij nooit lukken!
Tot binnen een paar dagen, als ik terug ben uit de chemo-grot...BWERK!
Het ontbijt...super hé.
Mijn nieuwe hoedje...
Voor diegene die mij nog niet gezien hadden...
Hier kijk ik een beetje boos, was niet de bedoeling hoor...:-)
mmm, dat ontbijt ziet er inderdaad heel lekker uit. En wat zie jij er steeds goed uit, wat er ook op je hoofd staat!
BeantwoordenVerwijderenDikke kus voor morgen en de komende mottige dagen die komen.
Ik hoop voor u dat het verblijf in de chemo-grot steeds van kortere duur mag zijn.
Opnieuw een dikke duim voor morgen!
BeantwoordenVerwijderenWe zitten dan in de helft he!
Dan kunnen we beginnen aftellen!
En... Met dat hoedje zie je er echt stralend uit!