Lange dag in het UZ gisteren. Ik had gebeld of de scan met aftekening niet in de voormiddag kon, aangezien ik in de namiddag om een portie herceptine moest. Zo was het maar één rit naar Gent, en had ik vandaag, vrijdag, een vrije dag. Ahum. Enfin, dat bleek mogelijk, dus bij deze.
Half 12 onder de CT-scan in een wreed ambetante positie. Een kwartier en ferm wat nekpijn later stonden er een aantal groene en rode strepen op mijn bovenlichaam. De tekening viel nog mee, had het veel erger verwacht. Het enige probleem is dat die inkt een beetje jeukt, of dat ik daar allergisch op reageer. Typisch me! :-) Vanaf maandag 18 novemver start ik dan met vijftien bestralingen, drie weken aan een stuk dus, want ik moet elke weekdag gaan. Ze proberen om me in te plannen in de voormiddag, zodat ik dan in de namiddag kan slapen en terug 'fit' ben vooraleer de boys arriveren.
We hebben besloten om de kids niet echt in te lichten over de bestraling. Het lijkt onnodig om weer gans hun leven op zijn kop te zetten, en eigenlijk kan het perfect zonder dat ze iets merken. Kinderen kunnen rare ideeën krijgen bij het woord 'stralen' en ik heb geen zin in nieuwe crisissen. Ze denken nu dat het ergste voorbij is.... Bij deze, aan iedereen een beetje opgelet als ze in de buurt zijn...:-)
Omdat we pas tegen één uur buiten waren, schoot er maar een halfuurke over om snel iets te eten, en dan hup, naar dienst oncologie voor de herceptine. Daar was het weer wachten geblazen, want pas om 15u arriveerde de zak medicijnen. Ondertussen had ik al 2 boekskes uit en een tv-programma bekeken. Snel de pijnstiller door de aders, en dan loopt de herceptine anderhalf uur...Pas thuis om
half 6 dus. Lange lange dag achter de kiezen, en best vermoeiend.
Ach ja, heb trouwens gevraagd aan de dokter (de co-assistente van de assistente van de assistente van de dokter die de prof assisteert) hoe het zat met dat opgezwollen gezicht. Het meisje, recht van de schoolbanken en nog niets wetende, kon alleen maar zeggen dat het veel tijd nodig heeft. Kijk sé, daar was ik zelf niet opgekomen. :-) En zeggen dat op uw rekening dan telkens €56 staat voor het bezoek van de professor...man man, gelddieven!
Nu nog een weekske congé...veel veel rusten, en dan drie weken gaan met die banaan...en daarna: eindelijk de kerstboom zetten zeker??! :-)
Alle... dus binnen 3,5 weken ben je weer een grote stap verder!
BeantwoordenVerwijderenEn ja hoor!
Tegen dan mag die kerstboom met al die schitterende lichtjes er staan!
Tijd voor een gezellig eindejaar om al die narigheid van dit jaar te vergeten ;-)
Ik doe met je mee!