Nog een drietal dagen, en dan zitten we aan de helft. Het gaat snel, gelukkig maar. De voorbije dagen bezocht ik tantes, nonkels, vrienden en familie. Het is fijn om zelf naar iemand te kunnen gaan, dan hier in de zetel telkens 'het verhaal' te doen. Dan voel ik mij zieker dan ik eigenlijk ben. Als ik op bezoek ben, praten we ook over veel andere dingen, en word ik in de watten gelegd..;-)
Deze namiddag gingen de boys weer zwemmen. Dan neem ik mijn strandstoel mee en installeer ik mij met een boekje. Het lijkt dan echt wel op vakantie, en als je de foto's bekijkt, weet niemand of dit in het zuiden is of in Wannegem city. :-)
Toch word ik altijd wat onrustig als er de week aanbreekt voor de volgende chemo. Zowel in mijn huishouden moeten er dan weer dingen gebeuren, zoals de bedden verversen, kuisen en alles opwassen, als op andere gebieden. Ik wil dan weer nog vanalles eten, want ik heb altijd schrik om de volgende keer bepaalde dingen niet meer te lusten. Sommige dingen moeten dus nog snel op orde gebracht worden, en dan pas heb ik het gevoel dat ik er weer tegenaan kan. Raar hé.
Het weer volgt ook precies mijn behandelingen op de voet. Bij de eerste dagen na een coctail is het vaak maar een mottig weerke, en daarna klaart het helemaal op. Ook nu zijn het fantastische zomertemperaturen ,en vanaf donderdag wordt het kouder, hahaha.
Ik ga snel de slotceremonie volgen, en probeer de komende dagen nog volop van het weer en samenzijn met de eerste teruggekeerde reizigers..:-)
Nel, wij hebben wel geen zwembad maar ge moogt bij ons ook altijd ne keer op bezoek komen hé?!! Heb wel boeken in overvloed en ne stoel kan ik u ook aanbieden ;-) tot gauw dan??
BeantwoordenVerwijderen