We zijn sinds gisteren terug van 't zeetje. Hadden huisje gehuurd op een domein van Sunparks. Het weer viel ook goed mee, dus veel vitamientjes op gedaan. Van herbonnen of veel rusten komt er wel niet veel in huis. Was even vergeten dat twee boys op vakantie vanalles willen doen, en dan krijg ik het niet over mijn hart om dan in de zetel te blijven liggen. Nochtans deed manlief zijn best om verplichte rustmomenten in te lassen. Zo ging hij alle dagen gaan zwemmen met de krapuulkes, en ondertussen kon ik een beetje liggen. Zo'n subtropisch zwembad is namelijk niet voor mij bestemd in deze situatie, want als er ergens microben en bacterieën zitten is 't daar wel..:-)
Voor de rest hebben we veel gewandeld op den dijk, hier en daar een soldeke gekocht, lekkere ijsjes en wafels gegeten, zandkastelen gebouwd,...
Jammer genoeg blijft dat zwaard steeds boven uw hoofd hangen. Kon het moeilijk van me afzetten, zelfs al ben je in vakantiestemming. Door da stom gedoe van dat haar, ben je er ook meer mee bezig dan je wil. Het staat dus nog steeds op mijn hoofd, welliswaar gigantisch verdund, en hier en daar al een kale plek achteraan. Maar ik kan/kon de stap niet zetten. Elke morgen kamde ik mijn haar buiten, trok het in een staart, bril op mijn hoofd, en dan zo weinig mogelijk aankomen. Er kwamen telkens ganse plukken (zie foto) los, maar doordat ik zoveel haar heb, schoot er telkens genoeg over. Toch moet ik er vanavond korte metten mee maken. Het is niet aangenaam al dat haar die loskomt, en het blijft toch niet staan. Bij deze vanaf morgen een kaal kopke, met een dik hoofd...o jee. :-)
Na onze thuiskomst ben ik gisteren nog naar de repetitie geweest. Ook al was ik moe, ik wou persé gaan. Het is zo fijn om eens met iets anders bezig te zijn, eens andere gedachten te hebben. Heb er terug van genoten. Sowieso zal ik nu weer even niet kunnen gaan, maar geen nood, mijn collega actrice neemt over.
Morgen probeer ik jullie op de hoogte te houden. Deze keer ga ik geen spaghetti en melocakes eten als ik thuiskom, en me een beetje gedeisd houden. Wie weet helpt hét, alhoewel de dokter gisteren zei dat het meestal altijd op dezelfde manier zal verlopen. Ik weet wat er me te wachten staat dus. Ik ga er terug voor, bijt door en hoop dat we rap een week verder zijn!
(mémé en pépé dagje op bezoek..geen foto's op dienen blog hé Nele..aiaiai..shtt..)
Nel,
BeantwoordenVerwijderenOf je nu meschkes uit de Steps hebt, een coupke uit de Flair, een Peter Pan pagecoupke of een kaal kopke...je stralende smile is wat je siert!
x
juul