3 november

Ok, het rothumeur bleef iets langer hangen dan verwacht. Het was eigenlijk meer ontmoediging, ontgoocheling en teleurstelling in mijn eigen lichaam.

Tuurlijk heeft elke vrouw wel al eens een cyste gehad, en in principe gaan die vaak weg zonder meer, dus echt panikeren hoefde ik niet...én toch. Ik krijg er de kriebels van dat mijn lichaam vanalles aanmaakt...tumoren, cysten...laat het uit, doe eens gewoon lijf! En wat ik nog meer haat, is dat er dan telkens weer nieuwe onderzoeken volgen, en nieuwe doktersbezoeken, iets wat ik momenteel kotsbeu ben.

De prof -oncoloog verwees me door naar een gynaecoloog in het UZ, gespecialiseerd in eierstokken. Volgende week word ik daar verwacht. Eens benieuwd wat die zal zeggen.

Ondertussen ben ik ook met de huisarts gaan praten over al die medicijnen om mijn hormonenhuishouding helemaal plat te leggen. Zoals ik al eerder zei, vaak doen die dingen meer kwaad dan goed, maar na een gesprek met hem, en een laatste smeekbede aan de prof blijkt dat ik toch geen keuze heb. Ook al heb ik daardoor maar 5% minder kans om te hervallen, ik moét ze nemen. Ze hebben geen medelijden, willen van geen wijken weten...ik ben te jong om zo een risico te nemen. Tja. Voor mezelf heb ik dan ook te besloten om ervoor te gaan, om de klik te maken en me vooral niet te focussen op de bijwerkingen. Ik stop met piekeren, opzoeken en twijfelen, maar neem trouw die cutpillen en spuiten. Binnenkort voel ik me dus weer 55+....zie me komen...:-) Met een beetje geluk mag ik me op mijn 39ste weer jong voelen.

Dinsdag ben ik nog eens op bezoek gegaan naar school. Aangezien de laatste dagen niet echt top zijn, zag ik er een beetje tegenop. Uiteindelijk ben ik toch bij de collega's een kletske gaan doen, en ook in mijn oud klasje waren ze superblij om me terug te zien. Het gaf me onmiddellijk weer een boost, en op slag voelde ik me een pak beter.

En nog beter nieuws, samen met de directie heb ik bekeken wanneer ik weer aan de slag zou gaan...als alles goed gaat wordt het 3 november, na de herfstvakantie!! Weliswaar halftijds, maar ik vind het mega dat ik een doel in zicht krijg. Ook al is het nog heel lang, ik kijk er nu al naar uit!!