Prik

Zoals beloofd..een verslagje van onze kleine filou..

Laat me eerst even zeggen dat ik enorm geschrokken ben hoe snel een kind kan uitdrogen. (Alléé, die van mij toch). Uiteindelijk had hij vrijdagmiddag nog gegeten, en 24u later was hij al volledig van de kaart. Toen de kinderarts op zaterdag aan zijn bed kwam, vertelde ze dat het echt hoogdringend was geweest. Zijn bloed was al verzuurd, en zijn waarden kwamen al aardig dicht in de buurt van waarden waarbij ze in coma kunnen gaan. Stel je voor! De sufheid en het constant slapen kwamen dus door het feit dat zijn lichaam geen reserve had, en dan de brandstof voor de hersenen maar aanspreekt. Zijn mondje rook al naar aceton en ook in de urine werd heel wat aceton aangetroffen. Zolang die er niet uit was, mocht hij ook niks eten of drinken. Daarna werd langzaam opgebouwd, van pudding naar beschuiten, soep en brood. Maar het goede nieuws is, ze zijn heel snel ziek, maar worden ook supersnel beter. Het vocht dat hij kreeg was een wondermiddel en hij is terug ok. Nog een beetje snel moe, maar dat komt goed.

Voor mezelf was dit natuurlijk niet zo'n fijn extraatje. Tijdens je chemoperiode over en 't weer hollen naar het ziekenhuis...ideaal. Het gevolg is dat ik heel moe ben, en het energiepeil heel laag maar ook dat zal wel opgelost raken. Manlief sliep in het ziekenhuis bij grote M en ik bij de kleinste sloeber thuis. Ook die was helemaal van zijn melk, want nu lag zijn grote broer in het ziekenhuis..:-(
Maar we zijn er allemaal samen weer doorgeraakt! Het viel me weer op dat wij altijd terug grijpen naar snoep en dergelijke als we tegenslag hebben. Ik zocht troost in frietjes, de wederhelft smste dat ik chips en chocolade  moest binnensmokkelen in de kamer. Welliswaar zonder dat de patiënt het zag, want die kwam zot anders.  Soit, als het zo blijft doorgaan met de pech in ons leven, dan kunnen jullie ons allicht rollen..hahahaha.

Mijn bloed is goedgekeurd vandaag. Ik mag dus de allerlaatste chemo krijgen morgenvoormiddag. Joehoe!! Enerzijds heel tevreden, anderzijds een beetje schrik voor de 2 weken die weer komen gaan. Maar ik denk dat het toch veel gaat helpen dat ik weet dat dit de LAATSTE keer is dat ik daardoor moet...:-)))))))))))))))))))))




Onzen held, met zijn poppetje die hetzelfde meemaakte als hem..:-)



Dit helpt ook..ik weet het is veel te vroeg, maar den boom in...:-)