Beetje moe..

Vandaag één dag voor de operatie: terug naar UZ.

De klier die ze samen met de tumor gaan uitnemen moest opgespoord worden. De schildwachtklier is namelijk dé radar die uitzaaiingen detecteert. Als die besmet is, betekent het dat de ganse oksel ook wordt uitgeruimd. Om te vinden waar die juist ligt in de borststreek spuiten ze (alweér) radiocatieve stof in, en drie uur later kunnen ze dan onder de scan zoeken waar ze zit. Manlief grapt al dat ik licht geef in het donker. Jeezes. Het gevolg is dat ik nu een kanjer van een pijl staan heb onder mijn oksel zodat de chirurg morgen kan zien waar hij moet snijden.

Tussendoor toch even naar de Ikea gereden. Had echt geen zin in om in dat muffe ziekenhuis drie uur te zitten wachten. Want muf is het echt wel. Toch deze afdeling waar ik vandaag moest zijn: radiotherapie. Als ik bestraald word, moet ik daar dus elke dag naar toe, in de geur van verbrand mensenvlees. Echt niet te doen. Het is dan ook nog eens een verouderd gebouw, zo grijs en donker, en als je de wachtzaal binnenkomt, keert je maag onmiddellijk. Het zit vol kale mensen, bleek en megaslecht.. Pff, heb een stoeltje in de gang gezocht, want met die beelden heb ik het nog te lastig.

Het pluspunt daar is dat het wel vriendelijke verplegers en dokters zijn. Aangezien ik daar dinsdag al geweest ben, deden ze al of ik hun beste vriend was. Kies wel liever mijn vrienden zelf..;-)
Toch ben ik tevreden van het UZ Gent. Had het eerlijk gezegd anders verwacht, vol met assistenten en stagiairs.. Maar heb tot nu toe nog geen brombeer van een dokter gehad of een verpleegster die met het verkeerde been uit bed is gestapt. Houden zo.

Vandaag ben ik wel ferm moe. Is het van die stoffen en spuiten, of van het over- en weer gehol? Ben zodanig hevig geweest de voorbije dagen dat ik het even bekoop. Ook het telkens weer vertellen put mentaal een beetje uit. Daar ga ik volgende week toch een beetje moeten opletten. Maar mijn bodyguard en woordvoerder zorgt daar wel voor.

Morgen D-Day. Gelukkig moet ik maar één nacht blijven, dat maakt het voor de kids ook doenbaar. Ze mogen na school gaan logeren bij neefjes en nichtjes, en daar kijken ze al naar uit. Ik word tamelijk laat geopeerd in de voormiddag. Dat wil zeggen dat ik pas laat op de kamer ben, dus hoogstwaarschijnlijk even de ogen open doe en dan doorslaap tot de dag erna. Ideaal. Bezoek hoeft er dus niet te komen, want een slapende Nele is echt geen zicht. Vraag maar aan mijn half bed. Wil ook zeggen dat er morgen geen blogje zal zijn, tenzij ik mij verveel en zit te wachten, maar zaterdag laat ik weten hoe het was. Al is het maar één zinnetje, dan weten jullie dat ik ok ben. Doe dus morgen maar massaal kaarsjes branden, kruis de vingers, en denk aan mij. Ik doe mijn best! xx