We hebben er alweer een onderzoekje opzitten. Een hartonderzoek. Terug een radioactief goedje in mijn lichaam, even wachten, een scannerke boven mijn hoofd en terug naar huis. De mannen van die afdeling herkenden me, da's het 'voordeel' als ge zo jong zijt, dan val je een beetje op tussen al die oude madammekes. De resultaten krijg ik van de dokter, maar daar maak ik me geen zorgen in. Als ik nu al geen goed hart heb, wie dan wel. ;-) Dat is hetzelfde zinnetje dat ik antwoordde naar m'n 'kleine broertje' toen hij in het Eins smste: 'oe was 't mee ui erte?' Moest even twee keer lezen, hahaha.
In de vooravond met het goede weer toch weer even aan het kuisen geslaan. Heb weer het bevallingsgevoel, de nestdrang...Alles moet schoon en opgeruimd zijn. De garage kreeg een beurt, buggy's afgewassen om te versjassen, glascontainer, oude schoenen weggegooid,...
Gisteren even aan een winkel gepasseerd met pruiken. Ik had daar al eens aan de etalage gestaan, en wou nu eens aan manlief een paar dingen tonen. Omdat het toch niet de bedoeling was om binnen te gaan, reden we er naartoe met de kids op de achterbank. Kleine M vroeg al gauw waarom we een andere weg namen, en toen papa antwoordde dat het was om eens naar een pruikenwinkel te gaan kijken, riep grote M dat we fout waren. "Dan moeten we toch naar de feestwinkel, papa!" Daar moesten we alle vier zo mee lachen, dat het nare gevoel weg was.
Ik ben toch maar eens snel binnengegaan, en die mevrouw kwam onmiddellijk helpen. Ik vertelde dat het om eens te informeren was voor een pruik, en toen vroeg ze: "voor wie"?? Ze keek zo raar en verbaasd toen ik mezelf aanwees. Je ziet dat het zelfs voor hen niet went. 'k Heb een kaartje en een boekje meegekregen, en ben van plan eens een afspraak te maken om enkele dingen te passen. Voelt het niet goed, dan worden het sjaaltjes en hoedjes. Ik zie wel. Ik hoor zo verschillende meningen van mensen. De ene heeft nooit een pruik gedragen, de andere deed ze zelfs thuis niet af. Wordt mezelf vertrouwen en aanvoelen dus. Stom dat dit een beetje de hoofdzaak is waar je mee bezig bent hé nu, maar het kan niet anders. Je moet dit doen voor de chemo, en zoveel tijd rest er niet meer. En eens het uitvalt, moet er iets klaarliggen. Tja, to be continued, het pruikenverhaal. Wie weet zelf met foto's...... (Da's een teaserke, zodat jullie blijven lezen..hihi.)
Blijven lezen doe ik zeker ook zonder foto van uw toekomstig pruikje ;-)ze, iedere dag doe ik je blog meerdere keren open, ik volg je op de voet ;-)
BeantwoordenVerwijderenUi erte zal wel in orde zijn, gelijk dat gij een groot hart hebt voor iedereen rondom u.