vrijdag 21 juni 2013

Raar haar

Gisteren waren we exact één week na de chemo...Even evalueren dus.

Tot dag vijf misselijk en allerlei ongemakken, tegen dag acht het energielevel ongeveer terug 60%. . Mijn ogen hebben weer een normale kleur en stand, de kilo's komen er weer vlotjes bij (word hier rotverwend), en mijn smaakpapillen maken maar af een toe een rare keuze. Al bij al is het te overzien dus. Even op de sukkel met een lichte blaasinfectie en wat puberacné, maar da's bij al de rest peace of cake. Als het nu alleen maar in de goede richting gaat, dan kan ik er nog mee leven..:-)

Het wordt wel nog even oppassen geblazen voor dag tien (dit weekend) want zijn mijn witte bloedcellen het laagst, en ligt mijn immuunsysteem plat. Veel mensen, openbare plaatsen, restaurants, zieken moeten nu gemeden worden als de pest. De huisdokter volgt dit perfect op aan de hand van bloedafnames, dus bij de minste infectie grijpen ze in. Het is natuurlijk wel wat ambetant. Nu voel je je wat beter, en nu moet je binnen blijven, of mag je niet teveel mensen zien. Tegen dat je dan helemaal toppie (?) bent, is het bijna weer tijd voor de volgende lading..Dan zeggen ze op oncologie: "als je in staat bent even weg te gaan (zee, Ardennen,..), doe maar..!" Heuh? Wanneer dan? Op dag 19 moet je alweér je bloed laten checken, om te zien of je mag starten met chemo twee...
Nu ik het zo herlees, .., ik ga nogal wat bloed moeten afstaan in deze periode..amaai.

Ondertussen breekt de laatste week van het schooljaar aan. Mijn kadeekes van de klas zwaaien donderdag officieel af van de lagere school. Dat gaat gepaard met enkele optredens, en bij de diploma uitreiking gooien ze hun hoedjes hoog in de lucht. Op z'n Amerikaans... Ik vrees alleen dat ik dit zal moeten missen. Even tussen zo'n bende mensen gaan staan, al de kids rondom mij, daar zal de dokter niet zo tevreden mee zijn.  Het zal pijn doen, maar wie weet lossen we het wel nog op op een andere manier...al skypend kan ik misschien meevolgen (hint collega's, hint...). :-) Ook het etentje met de collega's om de start van de vakantie te vieren, zou er wat teveel aan zijn. Maar ik hou het nog tegoed hoor...wees maar zeker!

Een grote volgende hindernis die op het programma staat: mijn haar! En weet je wat, mijn haar doet raar sinds gisteren. Het voelt zo maf aan, doet zelfs pijn, en lijkt wel elektrisch. Zou dat het begin zijn? O jee...

Trouwens, de 'daders' van mijn flair abonnement zijn bekend...mijn lieve vriendjes rondom mij bezorgden me deze leuke verrassing! Love you all!

1 opmerking:

  1. Oh Nele toch... dat afscheid van jouw klasje moeten missen, dat is helemaal niet leuk...
    Maar ik vraag eens na wie er kan helpen... want van dat skypen ken ik niets! Anders hielp ik graag!
    Die laatste week zo zonder jou is ook maar raar, geen zotte doos hier om alles weg te lachen. Dat hebben we trouwens al vaak gemist!
    En dat etentje... dat gaan we zeker nog veel overdoen! ;-)

    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen