Dit weekend hebben we het rijtje van zeven (!) communie/lentefeesten afgesloten. De ganse maand april en mei hadden we wel elk weekend éen of twee leuke party's. Heel leuk, maar o zo vermoeiend. Om van de kilo's nog maar te zwijgen. Niet dat we ons daar nu nog iets van aantrekken, alléé, ik niet, het coureurke wel. Ook op een feest is het een beetje evenwicht zoeken over wat je babbelt en wat niet. Enerzijds wil je het feest van de mensen niet 'verpesten' door over die ellende te babbelen, anderzijds willen mensen graag dat je er over spreekt. Maar goed, dat wijst zichzelf wel uit.
Gisteren dan van een heerlijke spaghetti en het zonnetje genoten in het sprookjesbos. De jongens hebben nu eindelijk de leeftijd dat ze volop van de verhaaltjes beginnen genieten, en rennen van de ene locatie naar de andere. Normaal was er dan gisterenavond ook nog buurtvergadering bij ons thuis. Die heb ik helaas wel doorgeschoven naar onze lieve buurman next door (merci daarvoor), want dat zou er nog net iets teveel aan geweest zijn. Vandaag bekomen, opruimen, de was en de plas doen en enkele bezoekers ontvangen. Morgen vlieg ik alweer naar het UZ voor een hartonderzoek.
De onrust in mij is een beetje beter. De gevoelens zijn wat gekalmeerd. Toch blijft de angst voor wat komen gaat. Alles aan anderen overlaten, alles over u laten komen, I really hate it. Maar ik blijf oefenen. :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten